Selim Selimoğlu-Kocasından şiddet gördüğü için 1981 yılında üç çocuklarıyla birlikte İzmir'e kaçan Aliye Şimşek, tüm kadınlara örnek olacak davranışa imza attı. Şimşek yıllar evvel eşinden gördüğü şiddete dayanamayıp akrabalarının yanına İzmir'e kaçtı. Tütün mağazalarında yıllarca çalışıp çocuklarını okutan Şimşek, kazandığı kıdem tazminatıyla aldığı iki katlı evin birini, kendisi gibi şiddet mağduru olan ve üç çocuk annesi Rahime Ablak'a verdi. Kadınların hayata karşı dirençli ve dik durması gerektiğini belirten Şimşek, "1981 yılında üç çocuğumla Mardin'den İzmir'e kaçmak zorunda kaldım. Eşimden ve ailesinden gördüğüm şiddete daha fazla dayanamamıştım. İzmir'e geldiğimde akrabalarım kısa bir süre destek oldular. Daha sonra bir ev tuttum ve bu esnada gündeliğe gitmeye başladım. Ekmeğimi, çocuklarımın rızkını temizlikten çıkardım. Sonra temizliğini yaptığım bir bayan 'git Tekel işçi alıyor' dedi. Ben de o zaman Alsancak semtinde bulunan Tekel Merkez Müdürlüğü'ne gittim. Derdimi anlattım ve bana yardımcı oldular. Okuma yazma bilmeme rağmen işe alındım, ve yıllarca Tekel'in tütün mağazalarında mevsimlik işçi olarak çalıştım. İzmir'e geldiğimde doğru düzgün Türkçe bile konuşamıyordum. Ama hiçbir zaman korkmadım ve çocuklarım ve kendim için çalıştım. 3 çocuğumu da okuttum ve bugün çocuklarımın her biri çok iyi yerlerde. Büyük olan oğlum öğretim görevlisi oldu. Ortanca olan sigorta acentesi işletiyor ve küçük olan çocuğum ise devlet memuru. Rahime hanım da benim gibi üç çocuğuyla İzmir'e gelmiş. Yeni aldığım eve kiracı arıyordum, zili çaldılar evi tutmak istediklerini söylediler. Sonra bana kaparo veremeyeceklerini ve 3 çocuğuyla Diyarbakır'dan çocuklarıyla kaçtıklarını söyledi. Ben de evimde istedikleri kadar oturabileceklerini söyledim. Ben ölünceye kadar onlardan hiçbir şekilde bir ücret almayacağım" dedi.

Kadınlar hayattan korkuyor

Kadına yönelik şiddete karşı, kadınların boyun eğme sebebinin sadece hayata karşı olan korkuları olduğunu dile getiren Şimşek, "Kadınlar hayattan korkmasınlar. Ben yıllarca teneke, karton topladım sattım. Kadınlar maddi özgürlüklerinin zor olduğuna inanıyorlar. Hayata karşı korkusuz olun ve bence  kaçmak bazen en büyük çaredir. Şiddet gören her kadın yeni bir hayat kurmak zorundadır. Bakın Rahime hanım İzmir'de kimsesi olmamasına rağmen buraya kaçmış, burada yeni bir hayat kuracak. Biz de sonuna kadar destekçisi olacağız. Her kadın bir birine destekçi olmalı" şeklinde konuştu.

Son çare bazen ilk başta yapılmalı

Küçük yaşta evlendirildikten sonra yıllarca şiddet gördüğünü belirten Rahime Ablak ise, "Yıllarca dayak yedim. En sonunda dayanamadım otogara gittim ve ilk kalkan otobüse bilet aldım, o da İzmir'e geliyormuş. Yolda yan koltukta oturan kadın Kadifekale'de ev kiralarının ucuz olduğunu söyleyince  biz de sora sora buraya geldik. Aliye hanım sağ olsun bize evini karşılıksız verdi. Şimdi kendi kendime kızıyorum, keşke yıllar evvel kaçsaymışım diye. Belki o zaman Aliye hanımla karşılaşmazdım ama en azından bu kadar işkence görmezdim. Şiddet gören bütün kadınlar mutlaka bir şekilde kenarda bir para biriktirsin. Bir aylık kira parasını çıkaran her kadın şiddet gördüğü kocasından boşanamıyorsa kaçsın. Aliye hanım hepimize örnek, çocuklarımın babası oğlumun cep telefonunu arayıp birkaç defa tehdit etti. Biz cep telefonunu ilk defa gördüğümüz denize attık. Artık daha huzurluyum, çocuklarım ve ben çalışıyoruz. Büyük kızım ve oğlum konfeksiyonda çalışıyor. Küçük kızım okuluna devam ediyor. Çocuklarına Aliye hanımın çocukları örnek oluyor. İnşallah onlar gibi kendilerini kurtarır, güzel meslek sahibi olurlar. Umarım devletimiz de şiddet gören kadınlar için kalıcı bir çözüm bulur" dedi.