Değerli okurlar hepinize merhabalar. Bu yazımda da basketbolda oyuncu yetiştirme ile ilgili teknik konulardaki 2 yeni soruyla karşınızdayım.

SORU 1:
Bahsetmiş olduğumuz 10-14 yaş grubundaki alternatif oyuncu yetiştirme yaklaşımı kapsamında verimlilik ölçümünü nasıl yapıyoruz?

Önceki yazılarımızda verimliliği aynı işin daha az sürede yapılabilmesi veya aynı sürede daha çok iş çıkartılabilmesi olarak tanımlamıştık. Bunu baskete uyarlarsak aynı sürede daha fazla temel hareket tekrarı veya aynı sayıda temel hareketi daha az sürede yapmak olarak ifade edilebilir. Bu noktadaki bir diğer kritik konu ise temel hareketin en ideal şekliyle tekrar edilebilmesi ama bu konuyu performansla ilgili sonraki yazılarımızda ayrıca ele alacağız.
Burada ölçülmesi beklenen verimlilik verileri öncelikle her bir oyuncunun sonra da takımın aynı süredeki ideal temel hareket tekrar sayısı ve bunun ortalama değerleri.
Bunu ölçmek için dışarıdan bir adam tutmak veya zaten bu işten azıcık para kazanan altyapı antrenörünü bir de bu işi yükleyerek telef etmemize gerek yok. Yapmamız gereken söz konusu tekrar sayısını oyuncuların kendi kendine takip edip kayıt etmeleri üzerine kurulu ortamı sağlamak. Sizce de her bir oyuncu o antrenmanda kaç tane ideal şut attığını ya da kaç kere ideal pas attığını kendisi sayamaz mı?
Tabi ki önce bu konudaki zihinsel hazırlığın yapılması gerekli ama antrenör bu tür bir yatırımı yapabildiği takdirde her antrenman ekstra zaman alan, karışıklığa sokan, şüpheye düşüren gereksiz ve tekrarlayan bir çok işten de kurtulacak ve oyuncularla karşılıklı güven ilişkisine dayalı şeffaf ve adil bir sistem içinde doğru verilere ulaşıp bunları takımın performansını gerçek anlamda artırmak için kullanabilecektir.

SORU 2:
Söz konusu yaklaşım sayesinde verimliliği nasıl artırıyoruz?

Buradaki mantık, 10-14 yaş grubundaki mevcut oyuncu yetiştirme sistemindeki gereksiz tüm işlerin tespit edilip buna bağlı performans ve zaman kayıplarının ortadan kaldırılmasına dayalı. Öncelikle mevcut sistemdeki antrenman drillerinde aynı oyuncunun bire-birde tam olarak örneğin kaç kere ideal şekilde top sürüp, pas verip, şut çekebiliyor olduğunun ve bunu net olarak ne sürede yaptığının ölçülmesi gerekiyor. Bu sayede dril esnasındaki;
*Oyuncunun sıra ona gelene kadar beklediği zamanlar,
*Oyuncunun hareketi yanlış yapmaya devam ettiği yani ideal şekliyle yapmadığı bölümler,
*Antrenörün aynı konudaki tekrar ve uyarı içeren konuşma süreleri,
*Mola ve diğer duruşlar vb. dolayısıyla oluşan süreler
Açıkça ortaya çıkartılabiliyor ki maalesef bunlar antrenman zamanının büyük bir bölümünü alabiliyor. Bu tür sürelerin ortadan kaldırılması veya minimuma indirilmesi sağlanabilirse aynı süre içinde hareketin ideal şekliyle daha çok sayıda tekrar edilebileceği çok açık. Bu süreleri nasıl mı azaltabiliriz? Şöyle ki; oyuncular sonuçta maçlarda oynuyorlar ve yapılan tüm hazırlık çocukların maçta temel hareketleri nasıl ve ne şekilde yaptıkları ile ortaya çıkmakta. Buna bağlı olarak, günümüz basketbol sisteminden uyarlanmış karmaşık driller ile antrenörün de kolayına gelen, ezberlenmiş, babadan görme veya çocuğun hoşuna giden ama maçta hiçbir işe yaramayan veya hayata geçirilmeyen tüm çalışmalardan vaz geçebiliriz. Özetle temel hareket eğitim ve uygulaması noktasında her bir çocuğun elinde sürekli bir top bulunmalı ve çocuklar sadece ve sadece bire-sıfır, sırasız, molaya kadar hiç durmadan uygulamaya devam etmeli ve hareket ideal şekliyle tamamlanınca da direkt 5-5 maça geçilmeli. Bu durumda aynı toplam sürede ideal tekrar sayısının artmasının kaçınılmaz olacağını söyleyebiliriz.

Gelecek ayki yazımızda görüşmek üzere...