Pixar'ın Toy Story 4 (Oyuncak Hikâyesi 4) filmi geçen hafta sonu sinemalarda vizyona girdi. Orijinalinden 24 yıl sonra daha ilk haftasında 238 milyon dolarlık bilet satışı ile gişe rekorları kırdı.
Gelecek hafta Disney'den diğer bir animasyon aile filmi, bu kez orijinalinden 25 yıl sonra perdelerde olacak. Gişe rekoru kırıp kırmayacağı bilinmez ama film yapımcılığında çığır açtığı kesin.
The Lion King (Aslan Kıral) 1994'te büyük bir başarı idi. Shakespeare'in Hamlet'inden esinlenen çok güçlü bir öyküsü, çağrıştırıcı bir sanat çalışması, unutulmaz sahne performansları (James Earl Jones'ın Musafa'sını nasıl unutabiliriz?), çağdaş film kompozisyonunun çağdaş ustası Hans Zimmer'in yönettiği müzik ve aralarında Elton John'un da olduğu 10 kez film müziği platin plak satış rekoru kıran şarkılar belirleyici özellikleri idi. Müzikali ise New York'ta 1997'den Londra'da 1999'dan beri sahnelerdeydi ve hâlâ sahnelerde.
Londra konukları çoğu zaman 'Bir müzikale gitmeyi çok isterim. Bilet almama yardımcı olabilir misin?' deyince 'Hangi müzikale?' sorusunu sorarım. Aslan Kral'ı görmek istediklerini öğrenince cevabım 'İyi şanslar!' olur.
Aslan Kral filminin 2019'da Jon Favreau yönetmenliğinde yeniden yapımı, Disney'in animasyon filmlerinin canlı aksiyon nitelikli yeniden yapım güncel serisinin yeni bir halkası. Bu yıl Aladdin ve Dumbo'nun canlı aksiyon yeniden yapımlarının piyasaya girdiğini gördük. Ancak Aslan Kral oldukça farklı...
Öncelikle, hiçbir 'aktör'e ateş edilmedi çünkü tüm karakterler Afrika Savanı'nından CGI (Computer Generated Imagery- Bilgisayarda Yaratılmış Görüntü) hayvanlar yani sanal. Tüm hayvanlar ve hatta manzara ve doğa bilgisayar grafikleri ile yaratıldı. Ama en ilginç anı tüm filmin VR (Virtual Reality - Sanal Gerçeklik) olarak çekilmiş olması.
Orijinal Lion King'in sinema sahnelerinde yerini aldığı yıl (1994) içinde VR teknolojisi tüketici uygulamalarına da açılmaya başlamıştı. Film endüstrisi bunun her şeyi değiştireceği kehaneti ile çalkalanmıştı.
VR ile düşlenen geleceğin önemli adımı sayılan iki siber punk film Johnny Mnemonic ve Strange Days'in yapımdaydı. Tabii ki herkes kullanışsız, ağır donanımları ve gecikmeli grafikleri görünce VR unutuldu ve internet patladı.
10 yıl kadar sonra küçülmüş donanımlar ve ekranlar ile sensör (algılayıcı) endüstrisi VR'nin yeniden doğumunu kolaylaştırdı. Bu kez Oculus ve benzeri şirketler bize nihayet ergonomik ve daha heyecan verici tüketici donanımları üretti. Artık hemen her büyük kentte bilgisayar oyunları oynamak için VR donanımlı internet kafeler var. Bazı uzmanlara göre VR Sinema, film ve konser izleme biçimimizi tamamen değiştirecek.
Tabii ki bir asırlık sinema gelenekleri günaşırı yok olacak değil. Hatta, eğer bir film izlemek için 2-3 saat süre ile kullandığınız o 3D gözlükleri yorucu buluyorsanız, aynı süre ile bir VR Başlığı taktığınızı düşünün. Yormak ne kelime, tüketiyor!
Bunun yerine VR devrimi sinemaya yapım safhasında giriyor. John Favreau ve timi bilgisayar yaratımı setlerde dolaşırken VR başlıkları giyiyor ve film yapım sanatının gerektirdiği bütün araç ve gereçleri, ancak bunların VR türlerini, kullanıyorlar.
Eğer bir sahnede ışıklandırma ve gölgeler Favreau'nun beğenisine uygun değilse sadece sanal ışıkları artırarak kendisi değiştirebiliyor.
Set ekibi her sahne için, bir bilgisayar oyununda aydınlatma, kamera ve dekor değiştirmek için kullanılan el kontrollerinin benzerleri ile sanal sette dolaşıyor. Sonuç belki de tiyatro ve opera direktörlerinin bugüne kadar kullandıkları minyatür karton maketlere benziyor, ancak bu kez bilgisayarın içindeki sanal dünya, filimdeki dünyanın ta kendisi. Bu araç gereçleri kullanmanın, ağırlıklı olarak CGI (bilgisayar yaratımı görüntülü) bir filmin direktörüne her sahnenin nasıl görüneceği konusunda nasıl çok daha iyi iç görü verdiği ve son ürün için daha yaratıcı kontrol imkânı sağladığı kolaylıkla anlaşılabilir.
Sinemada VR sadece görsel bir şölen değil aynı zamanda birçok genç için yeni bir fırsattır. Her fırsatın gerçekleşme olasılığı ancak erken değerlendirme ile mümkündür. Ekran başından ayrılmayan bir çocuğunuz varsa ona geleceği işaret edip 'İşte sana en sevdiğin konuda fırsat!' diyerek, dürtme zamanı.
NOT 1: Disney büyüklüğünde bir şirket bu yolda ilerlerken, geleceğin kameraman ve set elemanı gençlerin yerel VR kafelerde VR ile daha yakın haşır neşir olmalarında yarar var. Önümüzdeki dönemde VR deneyimi olan set elemanlarına iş fırsatları çok daha artabilir. Yalnız, lütfen benden yarattığınız ürünün son halini VR başlığı ile izlememi istemeyin yeter...
NOT 2: Render Farm (İmgeleme 'Çiftliği') büyük bir CPU (Ana İşlem Birimi) çekirdekleri kümesi. (Her tipik masaüstü bilgisayarda 4-8 çekirdek var). Her CGI sahnesinin son halinin kare kare asıl imgelemesi (nihai görüntüdeki her pikselin renginin hesaplanması) burada yapılır. Bu ölçümlerin ve hesaplamaların karmaşıklık seviyesine her bir dakikalık video için gereken görüntü kare sayısını da ekleyince, karmaşık bir sahnenin imgelenmesinin haftalar hatta aylar sürebileceği anlamına gelir. Pixar'a göre Cars 2 adlı filmin imgelemesi 12,500 CPU çekirdek kümeli bir 'Çiftlik'te hazırlandı ve her tek film karesinin imgelenmesi ortalama 11,5 saat sürdü!
