Çoook...

***

Bugün pazar, yazımı tamamlamak üzere defter ve kalemimi elime aldım.
Ne yazık ki bu kez çooook mutsuzum, acılıyım. Geçen hafta yerlerde sürüklendim, itildim, kakıldım. TOMA'lar, polisler, kelepçelendim. Aslında hepimiz o günü yaşayan öğretmenlerimizin şahsında aynı akıbete uğradık. Bizi yetiştiren, bilgilendiren adam olmamızda ışığımız, önderimiz olan öğretmenlerimiz. Laik eğitimi, emeklerinin hakkını savunmak, adaletsizliği, Türkiye'yi kaplayan karanlığı defetmek, seslerini duyurmak için toplandılar Ankara'da.

Konuşamadan, dertlerini ifade edemeden dağıtıldılar. Birçoğunun kameraya yansıyan bakışları, görüntüleri, tutuklanırken, itilirken bu en demokratik haklarını kullanırken değil sanki en yüz kızartıcı suçu işlemişler muamelesiyle, örnek oldukları, yetiştirdikleri genç dimağlardaki görüntülerinin üzüntüsünü yaşıyorlardı. Hani siyasi irade herkesin demokrasi içinde emniyette olduğunu söylüyordu ya, gerçekten kendilerini emniyette buldular. Bu eğitime indirilen en kötü darbelerden biri idi. Söylemek isteyip de, söyleyemediğimiz "Çoooook ".