Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ün de askeri tarihe adını altın harflerle yazdırdığı Çanakkale Savaşı'na ilişkin Genelkurmay'ın yayınladığı bir mektup dehşetin tüm izlerini taşıyor.
Türkiye tarihinin en önemli zaferi ve dönüm noktası olarak kabul edilen 18 Mart Çanakkale Zaferi'nin bu yıl 102. yıldönümü. İtilaf Devletleri'ne karşı 1915–1916 yılları arasında muhteşem bir azim ve mücadele ile kazanılan Çanakkale Zaferi bugün yurt genelinde düzenlenecek törenlerle bir kez daha anıldı.
ÖYLE BİR MEKTUP VAR Kİ…
Şimdiye kadar Çanakkale Savaşı’na ilişkin çoğu asker mektubu birçok belge ortaya çıktı. Birçoğu İtiliaf güçlerindeki Anzak askerleri tarafından kaleme alınan mektuplarda, çarpışmaların dehşetini ortaya koyan birçok tarihi detay yer buldu. Ancak aralarında öyle bir mektup var ki şimdiye kadar hiçkimse savaşı bu sözlerle anlatmadı.
15 Kasım 1915 tarihli 4. Müfreze 6. Bölük’ten isimsiz bir itilaf askerinin babasına yazdığı o mektup; “Sevgili Babacığım… Bir süreden beri Limni’deki hastanedeydim. Ateş hattına yeni döndüm. Dizanteri yüzünden çok zor günler geçirdim. Şimdi daha iyiyim.Savaşın bitmesini istiyorum. Artık canıma yetti. 1. Tugayın Tekçam mevkiine yaptığı taarruzu okumuşsundur. Ben de o taarruzda yer aldım. Daha fazlasını görmek istemiyorum. Türk siperlerine ulaştığımızda her şeyin ve hepsinin deniz topçu atışıyla paramparça edildiğini, Türklerin orada burada üçerli dörderli üst üste yığıldığını gördüm. Burada bir Connaught Taburu var. Bir haftadır ölüleri gömüyorlar.”
ZAFERDEN BİR AY ÖNCE YAZILDI
Genelkurmay Yayınları arasından çıkan “Çanakkale Muharebelerinin Esirleri/İfadeler ve Mektuplar” isimli eserde yer alan mektup imzasız. Yani kimin yazdığı bilinmiyor. Ancak mektup Müttefik kuvvetlerinin 7 Aralık 1915’te Suvla ve Anzak bölgelerinin tahliyesine karar vermesinden birkaç hafta önce yazılmış. Düşman kuvvetlerinin çekilmesi ise 12 Aralık 1915’te başladı. Bir haftada Anafartalar ve Arı Burnu tamamen boşaltıldı; bir ay sonra da İngiliz donanmasının Seddülbahir’den ayrılmasıyla Türkler savaşın galibi oldu.