Her günümüz kâbus

***
Cumartesi olayların içinde çalkalanan birçoğumuz gibi PTT tesislerine kendimizi attık soframızı kurduk (Bazı arkadaşlarımız yanlış anlamış nerede bu tesis diye sordular, halk arasında "Pijama, Terlik, Televizyon" PTT tesisleri diye anılır hep). Yeni yılı yeni umutlarla karşılamaya o evrensel gün ve saatin getireceği insani duyguları yaşamaya hazırlandık.
Bu yıl benim için çok zorlu idi. Yarım asrın üstü, yanımda her an beraber olduğuğum şemsiyem, çınarım devrildi: annem. Fark ettim ki yapayalnızım. Annenin yerini hiçbir şey doldurmuyor ve tek çocuksanız, anlarsınız beni. Çekirdek ailem eşim, oğlumla yemeğimizi yedikten sonra televizyonu açtık. Tarkan'la yeni yıla girdik. Muazzez Abacı, Muazzez Ersoy'la, Zeki Müren gazinosunda devam ettim, Sibel Can, Emel Sayın'la bitirdim. Bütün bu saatler boyu zaman tünelinde çocukluğum, gençliğim bugüne kadar tüm o şarkılar, anıları ile eşlik etti bana ve annem, babam. Kâh birinin kâh diğerinin çok sevdiği, eşlik ettiği, o şarkılara ben eşlik ettim. Ve ben o saatlerde ailemi kaybettiğim gerçeğini yaşadım. Meğer annem, çok erken giden babamın hiç yokluğunu hissettirmemiş bana. Herkesin bir dönem yetim kaldığı gerçeği, yaşınız kaç olursa olsun.
***
Bir zaman dilimi, kısa da olsa anılarım ve ben. Hay TV kanalını değiştirmemiş olsaydım, yüzüme vuran, günün Türkiye'nin acı terör gerçeği. Reina'da 6oo insan otomatik tüfekle taranıyor, 39 ölü, onlarca yaralı, denizden toplananlar. Eski yıl, yeni yıl ne fark eder. Yaşamamızı çalan bu terör, çalkantı (savaş) yurdumda. Yılbaşı öncesi müslüman yılbaşı kutlamaz söylemleri ardından bu terör eylemi açıkça bir laik-dinci ikilemi yaratmak amaçlı, tıpkı daha önce sağcı-solcu, Alevi-Sünni, Türk-Kürt ikilemleri yaratılmaya çalışıldığı gibi. Ülkemin haline, masum insanların katline daha da çok ağladım. Görünen o ki, bu büyük oyunları bozmadan bize yeni hiçbir şey yok.