Bir insan ömrünü neye vermeli
Harcanıp gidiyor ömür dediğin
Yolda kalan da bir yürüyen de bir
Harcanıp gidiyor ömür dediğin
Yüreğin ürperir kapı çalınsa
Esmeyen yelinden hile sezerler
Künyeler kazınır demir sandıkta
Tükenip gidiyor ömür dediğin
Dışı eli yakar içi de seni
Sona eklenmeli sözün öncesi
Ayrılık gününün kör dereleri
Bölünüp gidiyor nehir dediğin
Bir insan ömrünü neye vermeli
Para mı onur mu taş dikenli yol
Ağacın köküne inmek mi yoksa
Çırpınıp duruyor yaprak dediğin
Birçok dostum soruyor. 'Bu ekonomik krizde hastaların çoğalıyor mu?' diye. Tüm psikiyatri doktoru meslektaşlarımın bana katılacaklarını düşünüyorum. Hastanelerin psikiyatri servislerine giderek artan başvuru sayısı mevcut. Bu değişimi sadece ekonomik krize indirgemek yanıltıcı olabilir. Psikiyatrik tedavilerin giderek etkinleşmesi ve insan hayatına kattıkları, psikiyatrik damgalanmayı azaltmayı başardığını düşünüyorum. Bu durum sıkıntısı olan kişilerin daha rahat sorunlarına çözüm aramalarını kolaylaştırıyor. Bu tüm dünyada böyle ve giderek psikiyatri doktorları hastanelerin en çok hasta bakan doktorlarından olmalarına sebep oluyor.
Ekonomik krizin oluşturduğu yıkımlar göz ardı edilemez şekilde başvuru sayılarını arttırıyor ama açık ekonomik başvuruların, toplamın küçük bir yüzdesini oluşturduklarını söyleyebilirim. Mekanikleşen dünyada, sadece amaca yönelik tükenen hayatlarda harcanıp gidiyor ömür dediğin.
