Adolf Hitler'in Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi, ismindeki "sosyalist" ibaresine rağmen, sosyalist ilkelerden oldukça uzak bir politik anlayışı temsil ediyordu. Her fırsatta Marksizm’e saldıran Hitler, "sosyalizm" fikrini sadece bir araç olarak kullandı. Parti içindeki sosyalist kanat (SA'lar ve Goebbels gibi figürler), işsizlik ve ekonomik kriz döneminde alt sınıfların burjuvaya karşı ayaklanmasını savunuyordu.
Sosyalist kanadın tasfiyesi
Hitler, iktidarını pekiştirmek için parti içindeki "işçi sınıfı siyaseti" söylemini benimseyen SA liderlerini birer birer tasfiye etti. 1934'teki "Uzun Bıçaklar Gecesi" ile sosyalist subaylar, özellikle Ernest Röhm ve Gregor Strasser, ya öldürüldü ya da saf dışı bırakıldı. Bu hareket, kapitalist sınıfla kurduğu güçlü bağların başlangıcı oldu.
İşçi sınıfını kandıran vaadler
Hitler, sosyalizmi yalnızca işçileri kandırmak için kullanıyordu. 1 Mayıs'ı "Ulusal İşçi Bayramı" ilan eden Hitler, ertesi gün tüm sendika liderlerini toplama kamplarına attı ve sendikaları kapattı. İktidara geldiğinde işçilerin haklarını savunma vaadinde bulunan Nazi rejimi, tam tersi uygulamalara imza attı. Nazi Partisi'nin kapitalizmle sıkı iş birliği, sosyalizmi tamamen dışladı ve işçiler üzerindeki baskıyı artırdı.
Nazi Partisi’nin ideolojik yanılgısı
Nazi Partisi'nin ismindeki "sosyalist" ibaresi, işçileri manipüle etmenin bir yoluydu. Hitler, bu ibareyi kullanarak geniş halk kitlelerini etkiledi, ancak asıl hedefi kapitalist sınıfla ittifak kurarak gücünü sağlamlaştırmaktı. Bu nedenle, nasyonal sosyalizmi sosyalizmle eş tutmak mümkün değildir.