Palmiye ağaçları, genellikle Amerika, Asya ve büyük Okyanus Adaları gibi tropikal bölgelerde yetişir. Gövdeleri sade ve dallarla kaplı olmayan bu ağaçlar, palmiyegiller ailesine aittir. İki ana türü bulunmaktadır: bir evcikli (Hindistan cevizi) ve iki evcikli (hurma). Palmiye ağacının ekonomik değeri oldukça yüksektir; meyvesi olan Hindistan cevizi ve hurma, birçok sektörde kullanılmaktadır.
Ülkemizde genellikle süs bitkisi olarak kullanılan palmiye ağaçları, ekonomik olarak da değerlendirilebilir. Şeker, bitkisel yağ, lifler ve hatta palmiye şarabı gibi ürünler elde edilebilir. Gövdeleri silindirik yapıya sahip olan bu ağaçların gövdelerinde genellikle dallar bulunmaz, ancak bazı türlerinde ince ve tırmanıcı dikoton dalları görülebilir.
Palmiye ağaçları, dikimi ve yetiştirilmesi bakımından dikkat gerektirir. Tohumlardan üretilebileceği gibi fide olarak da yetiştirilebilirler. Dikim için tohum, perlit karışımı toprak, torf, kum ve su kullanılabilir. Palmiye ağaçları genellikle her mevsim dikilebilir, ancak yaz aylarında dikimi yapılacaksa hava biraz serin olmalıdır.
Yetiştirme ortamı olarak 26-29 derece sıcaklık aralığı idealdir. Tohumdan palmiye yetiştirmek zor olabilir, bu yüzden genellikle fideler tercih edilir. Tohumdan yetiştirilecekse tohumların taze olması önemlidir. Taze olmayan tohumlarla yetiştirilen palmiye ağaçlarının yeşillenme süreci ve yaprak sağlığı olumsuz etkilenebilir.
Palmiye ağaçları, hem estetik görüntüsüyle göz kamaştırırken hem de sağladığı faydalarla pek çok alanda tercih edilmektedir. Ancak dikim ve bakım süreçlerinde dikkatli olunması, sağlıklı bir yetişme ortamının sağlanması önemlidir.
