Namık Kemal’den sanıyordum ama Karşıyaka Erkek Liseli çıkan tıp insanı Enis Behiç Avcı, parola ve yaşam tarzı haline getirdikleri şu dileklerine katılmamak mümkün mü?
‘Sokakta çöp toplamak görevin değilse de çöp atmamak sorumluluğundur!’
Doktor Enis Behiç Avcı ile sevgili eşi ‘Günaydın’ değmeden, önemli bir görev kabul ettikleri bu sözü tüm ahbaplarıyla paylaşıyorlar.
Bir başka Karşıyakalıdan da söz edeyim, adı gibi ‘Acar’ olan Acar Balkaza’dan…
Kendisinden aklımdan kalan;
Felsefe; karanlık bir odada, siyah bir kedi aramaktır,
Metafizik; karanlık bir odada, orda olmayan siyah kediyi aramaktır.
Din; karanlık bir odada olmayan bir kediyi ararken, ‘buldum buldum!’ diye bağırmaktır,
Bilim; karanlık bir odada, el feneriyle siyah bir kedi aramaktır!
Yani her kes, her inanan, kendine göre bir şeyler söyler…
Bu anlatılanla hiç ilgisi yok, ama yaşamımızda hep görüyoruz:
İkiyüzlü insanlara o kadar alıştık ki, doğru insana rastlayınca ‘şaşar’ olduk!
Yalan mı?
Yaşamaya zaman ayır; çünkü; ömür bunun için yaratılmıştır,
Düşünmeye zaman ayır, çünkü; başarının anahtarı odur,
Sevmeye zaman ayır, çünkü; bu seni daima güçlü kılar,
İyiliğe zaman ayır, çünkü; insan olmanın sırrı budur, derler…
Acar Balkaza, ‘Asgari ücretli açlık sınırı altında kaldı nasıl geçinecekler?’ diye dert yanılırken , ‘Ya 2 bin 500- 3 bin 500 lira emekli maaşı hak görülen emekli, taş mı yiyecek, nasıl geçinecek?’ diyor…
Bu sonunu yanıtı bir AKP’liden geldi!
Muğla’nın Milas ilçesinde AKP yönetim kurulu üyesi 15 yıllık siyasetçi evli ve iki çocuk babası 51 yaşındaki Veli Ulaş, AKP’den istifa ettiğini açıkladı.
Ulaş, ‘Bu son zamları gidip vatandaşa anlatamam’ dedi.
Bu arada çarşıdan da şu haber gelmişti:
‘Salatalık 35 TL… 25 TL’den alan ‘ucuz’ diyor!’
Peki herkes gider mi?
‘Gitmez’ deme!
Menfeati biten, işi biten, sevgisi biten, özlemi biten herkes bir gün gider!
Gün gelir, ‘Seni gerçekten seviyorum!’ diyen insanlar bile arkasına bakmadan çekip gider!
Arkasında bıraktığı enkazı düşünmeden, hiç içi sızlamadan çeker ve gider!
Gel de bu gelişmelerden sonra Ömer Hayyam’ı anımsama?
Boşuna, ‘Bir daha çocuk olsam, Çocuk olsam bir daha… Ekmek elden su gölden…Ne borçlu, ne işsizim!...Büyürsem şerefsizim!’ dememiş boşuna…
Bir yetişkin, günde ortalama on beş kez gülümsüyormuş!
Bir çocuk ise dört yüz kez!..
Ne çok şey yitirmişiz büyüdükçe…
