Çok hoşuma gitti, sevgili Gönül Soydanboy İşbilen’in bir paylaşımı. Sizlerle de paylaşmak istedim. Bir Hint masalından, “Bir fare, kedi korkusu sebebiyle devamlı endişe içinde yaşamaktadır. Büyücünün biri fareye acır ve onur bir kediye dönüştürür. Fare kedi olmaktan son derece mutlu olacağı yerde bu kez de köpekten korkmaya başlar. Büyücü onu bir kaplana dönüştürür. Kaplan olan fare sevineceğini yerde bu kez de avcıdan korkmaya başlar. Büyücü bakar ki ne yaparsa yapsın farenin korkusunu yenmeye imkanı yoktur böylece onu tekrar eski haline dönüştürür ve der ki “sana yardım edemem, çünkü senin korkun cinsinden değil yüreğinin Küçüklüğünden kaynaklanıyor”. İnsanları çoğu da büyük bir yürek taşımadığı için korkar.
*
Shakespeare derki
İnsan dediğin çoğu düşünmekten korkar, sorumluluk getireceği için
Konuşmaktan korkar, eleştiriye sebep olacağı için
Duygularını ifade etmekten korkar, reddedilmekten korktuğu için
Sevmekten korkar, kaybetmekten korktuğu için
Sevilmekten korkar kendini sevilmeye layık görmediği için
Yaşlanmaktan korkar, gençliğinin kıymetini bilmediği için
Unutulmaktan korkar, dünyaya hiçbir şey vermediği için ve
Ölmekten korkar aslında yaşamayı bilmediği için
*
Sevgili okuyucularım neden niçinler den sonraki açıklamalar hoşlanalım hoşlanmayalım, ayna tutmak yaşama. Merak ettim doğru bir tanım yapabilmek için korku ne demek. Aynen yazıyorum: “korku belirli bir ağrı veya tehdit alarak algılanan bir olay sonucunda, uyarıcı bir tepki olarak ortaya çıkan, yaşamsal bir mekanizmadır”. Bu konu o kadar derin ki korku psikolojisi, korkunun kaynağı, korku çeşitleri sayılmış. Nöro-psikiyatri “Korku her şeyden önce sağlıklı ve insanın hayatta kalabilmesine yardımcı olan bir duygu halidir” diyor.
*
Eşimin rahmetli anneannesi Melek Hanım derdi ki “Kızım her şeyin fazlası fazla, tatlının bile, bayıltır”. Şaka bir yana, uzun zamandan beri bizleri saran türlü olayların yarattığı bir korku ikliminde yaşamak başta sağlığımızı ve mutluluğumuzu yok ediyor. Hele içinde yaşadığımız dünyanın boğuştuğu Pandemi korkusu bonus oldu. Ne demiş büyüklerimiz korkunun ecele faydası yok. Bize de panzehirini bulmak düşüyor. Reçete basit sevgi, saygı, liyakat, vicdan, hepsi geçecek korkuların.
